De zegen van meertaligheid

Illustratie: Pixabay

 Mooi dat ik me mag rekenen tot die ene helft van de wereldbevolking, die meer dan één taal beheerst. Met taal bedoelen de wetenschappers ook dialecten, dus de talen waarin je bent opgegroeid en die je later incidenteel of formeel geleerd hebt. Voor mij geld dat ik ben opgegroeid met dialecten die in de omgeving van Aken en in Venlo worden gesproken. Die hebben gemeen, dat ze een Germaanse oorsprong hebben. Dus niet Limburgs, want het 'Limburgs' bestaat uit zo'n 200 dialecten van Keltische oorsprong.

Later op school leerde ik Nederlands en 'Hoch Deutsch'. Hoewel mijn ouders Akens/Vaalser dialect spraken, uitte mijn moeder heel vaak Duitse wijsheden en spreuken, die ik nu nog (70 jaar later) kan dromen.
Nog later kwam daar Engels bij. Daar kun je tegenwoordig niet omheen. Een 'moetje' dus.

Uit een recent onderzoek blijkt dat mensen zich in hun oorspronkelijke (moeder-)taal emotioneler kunnen uiten. Die taal refereert aan je vroegste kindheid. Daarin is de betrokkenheid groter dan in de aangeleerde talen. In een zakelijke omgeving voelen deze mensen zich veiliger (minder emotioneel betrokken) als ze zich uiten in een aangeleerde taal. 

Ook is aangetoond dat meertaligheid de cognitieve ontwikkeling een voorsprong geeft. Daar merk ik, eerlijk gezegd, weinig van... 

Koester je moedertaal, want die beheerst je gevoel en houding tegenover de wereld.