Hoog aantal verkeersdoden vooral in laag ontwikkelde landen

 Verkeersdoden

Uit het rapport blijkt verder dat 28 procent van alle verkeersdoden wereldwijd zich voordoen in de regio Zuidoost-Azië, gevolgd door 25 procent in de Westelijke Stille Oceaan, 19 procent in Afrika, 12 procent in Amerika, 11 procent in het oostelijke Middellandse Zeegebied en 5 procent in Europa.
Dit rapport van de WHO is duidelijk. Dagelijks vallen er wereldwijd zo'n 3200 doden in het verkeer. Dat treft vooral jongeren tussen 5 en 29 jaar.  En niet erg opvallend, het zijn hoofdzakelijk kwetsbare verkeersdeelnemers als voetgangers en fietsers die het slachtoffer worden.

Zorgelijk? Ja, natuurlijk. Maar als Nederlanders kunnen we hier weinig aan doen. Hier is het betrekkelijk veilig. Het probleem ligt bij de landen waar het volk minder gedisciplineerd en lager geletterd is. En daar moeten die landen zelf aan werken. Niet zo toevallig zijn dat ook landen waar corruptie algemeen is. Dus is geen snelle verandering van de situatie te verwachten. Ik ben bang dat meer dan 3000 verkeersdoden per dag de norm blijft.

Als er weer legen schappen in de supermarkt zijn, gaan de ogen misschien open

 36,8 miljard ton CO₂ hebben we met z'n allen in 2022 de lucht in gepompt. Nooit eerder was de uitstoot zo hoog, ruim 1% meer dan het jaar ervoor. Dat nieuws bracht het Global Carbon Project naar buiten op het moment dat wereldleiders in Dubai bij elkaar zijn om de gevolgen van klimaatverandering te bespreken en (hopelijk) afspraken te maken om de uitstoot terug te dringen.

Het goede nieuws is dat Europa en de VS erin slaagden de CO₂ uitstoot te verminderen. De stijging is dus te wijten aan de rest van de wereld. Dat daar snel verandering in komt kun je niet in redelijkheid verwachten. In Dubai pleiten de leiders, van met name de niet-westerse wereld, ervoor om de afbouw van de uitstoot in ontwikkelingslanden over een langere periode uit te smeren. En het Westen moet ze daarbij financieel ondersteunen. Plotseling groeit ook het aantal landen dat zich het label 'ontwikkelingsland' opplakt. Ze willen wel, maar niet nu en het mag niets kosten.

Misschien slaat de paniek pas toe als er weer lege schappen in de supermarkt zijn.

Die landen hebben geen haast. Economische ontwikkeling heeft prioriteit. Maar met die groei in welvaart groeit ook de uitstoot van broeikasgassen. De voorzitter pleitte in zijn openingsrede ook al voor spreiding, maar dan van fossiele bronnen; zijn bron van inkomen. Als we dat sneller willen doen en helemaal zonder 'fossiel' leven, dan zouden we beter weer in grotten gaan leven, voegde hij er misschien wel terecht aan toe. Acuut stoppen kan gewoon niet en afbouwen duurt heel lang.

Laten we eerlijk zijn, ik heb zelf een fijne auto en ik doe hem voorlopig niet weg. Elektrische mobiliteit is me nog te onzeker en te duur. Ja, ik zal minder gebruik maken van die auto en vaker te voet of met de fiets gaan. Maar de komende jaren ben ik nog wel afhankelijk van fossiele, ook om mijn huis te verwarmen.

Dreiging uit het Oosten

 Het lijkt erop dat de Russen (verenigd) Europa gaan vernietigen, zonder ook maar één raket de grens over te schieten. En de Europese regeringen staan erbij te kijken zonder er iets tegen te doen. Poetin weet goed dat Europa weerloos is en hij stookt het vuurtje van verdeeldheid graag nog wat op. En de Wilders(sen) en Orbannen in de EU aanbidden die duivel in het Oosten.

https://www.welingelichtekringen.nl/politiek/4358592/russische-schepen-bespioneren-nederlandse-kust.html 

Wat valt er te kiezen?

 Nog een paar dagen en dan zijn we uitgenodigd om ons steentje bij te dragen aan ons democratisch systeem. De stempas ligt al een tijdje op het dressoir en vandaag kwam ook een afdruk van de kieslijst binnen. De gemeente ligt mooi op schema, ik niet.

De afgelopen week heb ik samen met mijn partner diverse verkiezingsdebatten gevolgd. En er samen over gediscussieerd. Een paar weken geleden hadden we een goed idee op welke partij we zouden stemmen. En zelf had ik ook wel een favoriet persoon, maar helaas heeft hij voor mijn de verkeerde politieke kleur. (No hard feelings, Geert) Een stem op hem gun ik zijn partij niet. Dus zochten we nog maar even verder naar een club die beter bij onze ambities, inzichten en wensen past. Als natuurminnende pensionado's hebben we onze voorkeuren.

Natuurlijk hebben we ook kies- en stemwijzers ingevuld. Daar werden we ook niet wijzer van. Wat we misten was een duidelijke visie over onderwerpen als natuur, dierenwelzijn en pensioenwet. De digitale adviseurs brachten ons naar partijen waar we een grondige afkeer van hebben, of op z'n minst een sluimerend wantrouwen.

Nog een paar dagen te gaan en ik ben er nog niet uit. Er is ook teveel om te kiezen, er zijn veel te veel partijen die meedingen naar een zetel in de Tweede Kamer. Als er een partij was die in haar programma pleitte voor een drastisch terugdringen van die splinterpartijen door de kiesdrempel flink te verhogen, dan kreeg die mijn stem. Alle andere programmapunten zou ik dan voor lief nemen. Nou ja, alle...

Dagdromen

 Het stond tussen de reeks wetenschapsartikelen die ik met enige regelmaat lees: Dagdromen geeft je creativiteit een boost! Dat is een opmerkelijke stelling, maar na lezing herkende ik wel een paar feitjes. Daar voeg ik dan nog een persoonlijke ervaring aan toe. Dagdromen kunnen ook heel vluchtig zijn en zodra je terug in de waan van de dag geland bent, komen ze vaak niet meer terug in je herinnering.

Daar staat tegenover dat (dag)dromen niet gebonden zijn aan de wakkere werkelijkheid die onze creativiteit beperkt. Dit kan een interessant onderwerp zijn en ik ben van plan me daar verder in te verdiepen. Misschien leidt dit wel tot een nieuw boek voor mijn uitgever voor management leerboeken: Bookboon learning. 

Leuk. Je CEO vertellen dat hij beter presteert door vaker tijd in te ruimen voor dagdromen. En natuurlijk ook voor jezelf, dat wordt een relaxte toestand op kantoor.

Kangoeroe's zouden plaag zijn

 DE NOS bracht deze week een bericht uit Australië. De kangoeroe is het waarmerk van Australië en heeft een niet te onderschatte waarde als toerismetrekker. Maar daar denken boeren en jagers anders over. Het zijn er teveel.

Jagers roepen al snel dat een voor hun interessante diersoort ruimschoots aanwezig is, mogelijk zelfs een plaag (aan het worden) is. Mooi excuus voor 'wildbeheer'. terwijl die diersoort in werkelijkheid zo langzaam aan een bedreigde soort aan het worden is. Wat dat betreft zijn de Australische jagers en in hun kielzog de boeren, niet veel anders dan Europese collega's. Er worden elk jaar miljoenen kangoeroes afgeschoten en hun vlees houdt een grote industriële sector in stand. Je kunt kangoeroevlees zelfs in Nederland kopen. Walgelijk: de jacht bedreigt een iconische diersoort en hun vlees is ook nog eens 10.000 kilometer (diepgevroren) met vliegtuigen vervoert. Zo ga je niet met moeder Aarde om.

Jammer dat de politiek niet naar wetenschappers luistert, maar doorgaans wel naar lobbyisten van sectoren die baat hebben bij een NIET ecologisch beleid. Als jaren later blijkt dat dit biodiversiteit en ecologisch evenwicht schaadt is er paniek. Maar dan is het vaak voor de natuur al te laat.

Geld regeert de wereld en dat mag onderhand wel wat minder...

Dierenactivisten twijfelen aan de tellingen. Terecht, zou ik zeggen. Zo gaan boeren en jagers namelijk te werk.